Ingelheim - Pforzheim
1 september 2014 - Weil der Stadt, Duitsland
Zo sta ik nog met de diaken bij de bakker broodjes uit te zoeken, scheuren wij bij de pastoor in de auto over de heuvels (incl. aquaplaning), zit je heerlijk rustig aan de koffie en thee bij de kapelaan (onderpastoor) en zo slapen wij bij de voorzitter van het pfarrambt (kerkbestuur) in zijn luxe huis. Dat allemaal in één dag. En omdat het zondag was zijn we ook nog naar de kerkdienst geweest. Tussen de bedrijven door hebben wij ook nog even gewandeld. Halleluja. Pelgrimeren is een drukke bezigheid. Maar ook een ontzettende leuke bezigheid. Wij hebben als pelgrim al ontzette veel gastvrije mensen ontmoet.
Vele Duitsers vertellen vol trots over hun dorp. Vele dorpen en stadjes zijn al heel oud. Toen iemand vroeg hoe oud mijn dorp, Erica, is, antwoordde ik vol trots; 150 jaar. 'Ah, net zo oud als onze voetbalclub' was zijn reactie. Toch bleef ik trots. Wij hebben al dat hele stuk, vanaf het dorp dat zo oud is als een voetbalclub tot aan de stad (Pforzheim) dat zo oud is als een Romeinse nederzetting van het jaar 90, gewandeld. En al die tijd hebben wij nog geen slok van onze Maria hoeven nemen. Zelfs niet toen wij met aquaplaning over de heuvels sjeesden.
Maar maak je geen zorgen bij meneer pastoor in de auto, hij heeft zo z'n contacten.
Goede reis.
Ik blijf wel lezen hoor.
"Het ongeduld heeft vleugels en vliegt zijn doel voorbij.
Het voornemen pakt zijn koffer en mist de reiskoets.
De wilskracht vertrekt te voet en komt waar hij wezen wil."
Comtesse Diane de Beausacq.
Veel succes met het vervolg van jullie pelgrimage.
Heeeeel veel plezier !