Pforzheim - Friedrichshaven

Pforzheim is de poort naar het Schwarze Wald. De eerste paar dagen zijn zwart in het woud. Er hangt nevel tussen de bomen de lucht is grijs en het miezert licht. Wij lopen langs het riviertje de Würm. Langs een riviertje lopen betekent redelijk vlak terrein. Inmiddels is het weer en landschap omgeslagen. Wij lopen zwetend de heuvels over. 

In Bebenhausen ligt een heel mooi klooster. Uiteraard hebben wij daar een stempel gehaald voor in ons pelgrimspaspoort. Een Nederlandse man vraagt mij daar hoever ik al gefietst heb. Sta ik daar met m'n bergschoenen en m'n enorme wandelrugzak. '800 km geWANDELD' is mijn reactie. Vaak maken mensen dan een buiging, trekken een ontzet gezicht of spreken waardering uit. Bij het klooster ging alles anders. De man keek naar mijn benen en zijn enige reactie was; 'nou, daar krijg je wel dikke benen van!' Onthuts greep ik naar Maria voor een grote slok. Net op tijd kwam ik tot bezinning; die man moest eens weten. Die benen hebben mij al 890 km verder gebracht! 

De evangelisten hebben ons tijdens onze reis ook onderdak geboden. Wij sliepen in het clubhuis van de kerk in Holzgerlingen. Ook bij de evangelisten kan je heerlijk slapen. Volgens een oud mannetje maakte het niet uit bij wie je aanklopt voor onderdak. Zowel de katholieken als de evangelisten geloven in dezelfde God en hebben beide geen geld. Dat komt goed uit, want geld hebben wij ook niet. Toen ik dat zei drukte de man ons allebei 5 euro in de hand. Voor in geval van nood. Maria blijft voorlopig nog vol. 

Woensdag tot en met zondagochtend kregen wij versterking uit de familie; tante Elly, nicht Evelien en 'aanwaai'-neef Tom. Zij pelgrimeerden een stuk met ons mee op de fiets. Zij zorgden ervoor dat wij geen thee hoeven te zetten met heet kraanwater, wij de tent niet hoeven mee te slepen en op te zetten, wij een voedzame maaltijd krijgen en dat wij worden opgehaald en afgezet. Echt helemaal top. De pelgrims hadden even vakantie. 

De vakantie is over. Wij wandelen weer als echte pelgrims maar de Oostenrijkse grens. Vannacht en aankomende nacht slapen wij aan de Bodensee. Overmorgen steken wij de grens over. Op naar de Alpen. Maar wij hebben dikke benen en een nog volle Maria. Wij gaan ervoor!